http://truegod.blogfa.com/

حقيقت در مسيحيت

و در جاي ديگر تورات:

پس ايشان به روي در‌افتاده، گفتند: «اي خدا که خداي روحهاي تمام بشر هستي، آيا يک نفر گناه ورزد، و بر تمام جماعت غضبناک شوي؟»

(اعداد 16: 22)

و در جاي ديگر هنگاميکه ابراهيم مي خواهد شفاعت قوم لوط را نمايد به اين اشاره مي کند که اگر فرد عادلي در ميان آنها بود او را هم با ستمکاران قوم مي کشي ؟ که البته مشخص مي شود که نيست:

و ابراهيم نزديک آمده، گفت: آيا عادل را با شرير هلاک خواهي کرد؟

(پيدايش 18: 23)

به نام خدا

يا بدانچه در کتاب‏هاى موسى [آمده] خبر نيافته است (36) و [نيز در نوشته‏هاى] همان ابراهيمى كه وفا كرد (37) كه هيچ بردارنده‏اى بار گناه ديگرى را بر نمى‏دارد (38) و اينكه براى انسان جز حاصل تلاش او نيست (نجم 39)

آيا بنا بر خود کتاب مقدس در عهد عتيق ، اين امکان پذير است که خداوند گناه حضرت آدم را بر گردن انسانهايي که از نسل او هستند بياندازد تا بعداً با فرستادن و کشتن مسيح اين گناه پدرشان و بي عدالتي خودش را پاک کند!؟ يا اينکه اين يک بدعت اشتباه و خطا از سوي عوام بني اسرائيل بوده که به صورت اين ضرب المثل در ميانشان رايج بوده : «پدران انگور ترش خوردند و دندانهاي پسران کند گرديد!» و بعدها نويسندگان انجيل ها آنرا اقتباس کردند؟

حالا نگاه کنيم به تورات در سفر تثنيه:

پدران به عوض پسران کشته نشوند، و نه پسران به عوض پدران خود کشته شوند. هر کس براي گناه خود کشته شود.

(تثنيه 24: 16)